szatan

narodził się
na parkiecie

nazwali go
Antychłystek

blada twarz

gorące blondynki
zbliżają się do ideału
marznąc na bazarowych plakatach

każde ciągnie w swoją stronę

przywiązani
do siebie
oddalają
się

czas przejściowy

co jest po drugiej stronie?
wtórne życie

polskie, ale amerykańskie

deski sreski

domki sromki

szkółka srółka

czy te oczy mogą kłamać?

człowiek napiłby się herbaty

ale nikt go nie zaprosi

źle patrzy

a bieda gryzie w oczy

plama czarnego psa

człowiek
dał plamę
i
stworzył
stworzenie

relacje

dystans między
nieobecnym mężczyzną
i kobietą, która próbuje zwrócić na siebie uwagę

pucywóz

potwarz brudu
wodogłowie kropel
myjmy maszyny
(nie znamy dnia ani godziny)

rondo na placu zbawiciela

do amerykańskich oldsmobilów
pasowały części z radzieckich aut
tak mi powiedział kubańczyk z matanzas
który przełożył silnik z tyłu malucha do przodu
(i odtąd miał lepsze chłodzenie wiatrem)

my left foot

jedną nogą w połowie 

(ale kanał)

czarno biali biało czerwoni

już po wszystkim

euro odeiszło

(niektórzy dopiero teraz się podnieśli,

inni dopiero dziś dojrzeli do pewnych zdjęć)

została tylko czarna czerwień

i biała biel, która zawładnęła przestrzenią

the real man

the real man
człowiek z reala
jedzie autobusem 116 na spotkanie z przeznaczeniem

palec pod polibudkę, bo za minutkę...

wiele osób na jedno miejsce 

(wiele miejsc dla jednej osoby)

poszli sobie 2012

przyszli, potruchtali, potruptali
postali, pobiegali
i sobie poszli

myśli

kłębią się 

przeginają
gną i pną
rozgałęziają

(robię wszystko
by je powstrzymać)

czekając na Europę kopę lat

zaraz przyjdzie
tylko umyję okna z widokiem na korki
zmiotę z ulic porno śmietki
zamaluję smutne gęby ludzi

to już ostatni gwizdek

zabór mienia

mam zawsze pierwszeństwo
żyję na własne żądanie
znaki szczególne: wielkie braki

blok wschodni

w azbestowych pudełkach
garażowani
(gdzie jest słonko, kiedy śpi?)

przystanek przeniesiony

całe życie pod górkę
najpierw okupacja, potem socjalistyczna kupa
teraz wolność na starość

siedzę na ławce przeniesionego przystanku
jak skasowany bilet

a kolega schyla się
po mydło

Szwedzi w Warszawie

PODPISY (Tomas Tranströmer)
Muszę przekroczyć
ten ciemny próg.
Sala.
Jaśnieje biały dokument.
Wiele poruszających się cieni.
Wszystkie chcą go podpisać.

Aż doścignęło mnie światło
zwijając czas.

miłość w czasach zarazy

spójrz kochanie
bombardowanie usunęło
wszystkie nieznaczące detale
nareszcie możemy cieszyć się
pustką przestrzeni

a po ile te tu?

sprzedawała produkty
lecz nie kupczyła

gitara dziewuszka

chodzą
spieszą
nie patrzą
gdzie idą

(zamiast robić przerwy
bez przerwy)

medalion

samotność 

jest sztuką patrzenia

na siebie z miłością

i odnajdywania 

w codzienności

tego co ukryte

kompozycja ze skąponogimi

cywilizacja skąponogich
krótko żyła na ziemi
wygryzły ją
jaszczury

synowie i tatowie

gonimy wzory
do naśladowania
ale to jak
zabawa z cieniem
gdy brak słońca

blisko daleko

kobiety
lubią
opierać
się

palacz zwłok

otoczony mgłą z własnych płuc
idzie ślepo odprowadzany wzrokiem
(koronkowa robota)

niesłychanie stare panie

Rozmowa pomiędzy rocznikiem 48' a 50'
- idziesz już?
- beret włóż.

almost like london

first we take manhattan
then we take berlin

delicatessen

zakochani chodzą parami
(podobnie jak nieszczęścia)

potwarz

podobny z twarzy do nikogo
starał się wyjść z imprezy z twarzą
dostał w nią
za nic

woman in łachmans

na łach
połaś się
niech gach
obkupi cię

wejście od ulicy pięknej

krzesełko życia
beczka śmierci

przestrzeń na przestrzał

nawet o tym nie myśl, synku

bierze nóż
ten człowiek bierze nóż
wychodzi nocą szukać dnia

bez przytulenia

czarny miś
szatan z uszami
opowiada srogie bajki
zabija sierścią